Welk belang???

Met enige regelmaat zie ik via twitter en facebook mensen die zeggen belangen van ouders en kinderen te behartigen over elkaar heen buitelen. Dit niet alleen door al bestaande belangenorganisaties maar ook belangenorganisaties die nog in oprichting zijn. Ik heb het hierbij dan vooral over hen die zeggen op te komen voor de belangen van ouders en kinderen waarvan de zorg overgaat naar de gemeente door de imo meest kromme wet ooit...de #jeugdwet.

Ik krijg er spontaan maagpijn van als ik zie hoe ego's en financieringsstromen de overhand lijken te hebben daar waar eigenlijk het belang van het kind voorop dient te staan. Men lijkt zich drukker te maken om het waarborgen van een pgb dan men zich druk maakt dat zorg voor een kind inderdaad wordt toegekend en gecontinueerd. Om mensen maar te stimuleren vooral mooie verhalen mbt het PGB aan de gemeente te vertellen ivm de zorg voor je kind dan begin je mijns inziens al verkeerd. Vraag je nou eens af of het werkelijk uitmaakt uit welk potje de zorg komt, is het nou echt zo belangrijk dat je het via PGB of via ZIN krijgt? Of is het belangrijker dat je kind de zorg krijgt die hij/zij nodig heeft?

Ik zelf vind het vele malen belangrijker dat mijn kinderen de zorg krijgen die ze nodig hebben dan uit welk potje dit komt. Mijn prioriteiten zullen bij zorgaanvraag via de gemeente dus ook liggen in die zorg voor elkaar krijgen. De volgende stap is dan voor mij als ouder om te zorgen dat mijn kinderen de zorg krijgen via een hulpverlender die bij ze past. Dit alles doe ik desnoods gewapend met de internationale rechten van het kind in mijn hand. Pas als allerlaatste is voor mij eventueel van belang om een gesprek aan te gaan met de gemeente welk potje (ZIN/PGB) we hiervoor zouden willen gebruiken. Op deze manier heb ik het nl dan wel eerst voor elkaar gekregen dat mijn kinderen de eventuele zorg krijgen die nodig is ongeacht uit welke pot geld dit komt en dat de opstart als ook de continuïteit van zorg zo beter gewaarborgd is. En het meest belangrijke van allemaal is nog wel dat door dat voor mijn gevoel door zo te handelen het kind en wat het nodig heeft centraal staat.

Verder vind ik het belangrijk dat ouders beter op de hoogte zijn van de internationale kinderrechten. Deze kun je vinden op bijvoorbeeld http://www.kinderrechten.nl/. Ik hoop dat ouders zich ook bewust zijn dat deze internationale rechten altijd boven lokaal, regionaal, provinciaal en landelijk recht gaan. Maar er dus gebruik van als je ze nodig hebt om op te komen voor de belangen van je kinderen.

Ik had natuurlijk deze blog heel kort samen kunnen vatten in wat ik voor mij de juiste weg vind dus bij deze:

• Zorg dat je als ouder op de hoogte bent van de internationale kinderrechten
• Ga eerst als ouder zorgen dat je de zorg voor je kind via gemeente toegekend krijgt.
• Nu is het tijd om te zorgen dat de zorg gedaan kan worden door een hulpverlener die bij je kind past.
• En als laatste kun je het samen gaan hebben welk potje het meest geschikt is voor de te leveren zorg.

Dikke kus
Essie

Onmenselijk

Vandaag was het zo eindelijk zo ver zoonlief zou eindelijk onder narcose geholpen gaan worden in een gespecialiseerde tandheelkundige kliniek. Nu het avond is en hij lekker in zijn bed ligt te slapen komen bij mij als moeder de emoties naar boven. Dit na een hele dag het knopje begeleiding aan te hebben gehad staat nu het knopje mama-modus weer aan. Alhoewel mama-modus is het ook weer niet echt...essie-modus ook niet...het zal wel een mengelmoes-modus zijn zoals hier wel vaker het geval is.

Zittend in het hoekje van de bank blijven de woorden van onze auticoach door mijn hoofd galmen. Hij noemde het ONMENSELIJK zoals we vandaag met zoonlief om hebben moeten gaan. Ja we wisten dat de ingreep MOEST gebeuren, we wisten dat het NIET makkelijk zou zijn...en ja hij heeft gelijk eigenlijk was het ONMENSELIJK.

Want wat is er menselijk aan dat je als moeder samen met een andere volwassene je zoon moet fixeren omdat hij vanuit zijn paniek uit een rijdende auto probeert te komen? Wat is er menselijk aan als je een 10jarige moet fixeren op een parkeerplaats omdat hij anders zichzelf of een ander kan verwonden?? Wat is er menselijk aan als je je kind wat in paniek is medicatie gedwongen moet geven? En wat the hell is er menselijk aan het feit dat de angst van je zoon zelfs dwars door de zware medicatie heen knalt zodat je kind door verpleegkundigen al in de auto voor de deur van de gespecialiseerde kliniek onder narcose gebracht moet worden om zelfs maar naar binnen te kunnen en dan uiteindelijk behandelt te kunnen worden? Wat is er menselijk aan om je kind met fixatieband te zien liggen bij het ophalen omdat zelfs onder narcose hij onrustig is door zijn angst?

Het enige menselijke aan heel de dag is nog wel dat er vandaag geen woorden nodig waren van zullen we maar zus of zo doen, maar dat blikken met elkaar uitwisselen voldoende waren om direct tot handelen over te gaan. Hierdoor bleef zoonlief voor mijn gevoel heel veel bespaard...gelukkig maar. Wat dat betreft ben ik de mensen van de gespecialiseerde tandheelkundige kliniek, onze auticoach en mezelf dankbaar dat we ondanks dat we onmenselijk moesten handelen zoonlief toch hebben kunnen helpen. En ooo wat ben ik trots op dat kleine dappere mannetje die dit allemaal heeft moeten ondergaan.

En terwijl de tranen achter mijn ogen prikken mompel ik in stilte...sorry lieve knul...sorry dat we je zo onmenselijk moesten behandelen vandaag.