Laat ik als eerste beginnen met iedereen een heel gelukkig nieuwjaar te wensen. Een jaar waar veel ouders met kinderen die in het verleden gebruik maakten van jeugdzorg of jggz het dit jaar allemaal anders moet onder de noemer jeugdwet. Een wet waarvan staatssecretaris van Rijn beloofde aan ouders en hun kinderen dat het op 1 januari 2015 allemaal geregeld zou zijn.
Nu zijn ouders die te maken hebben met hulpverlening die nu binnen de jeugdwet valt al best wel door de wol geverfd en geloven ze de staatssecretaris niet zonder meer op zijn blauwe ogen en dat is maar goed ook. Laten we eerlijk zijn zonder de tegengeluiden van ouders en hulpverleners het afgelopen jaar richting de staatssecretaris en de gemeenten had het er waarschijnlijk allemaal een stuk beroerder uitgezien met de jeugdwet als nu het geval is.
Al die dappere mensen die hun mond hebben open durven doen ben ik dan ook ontzettend dankbaar hiervoor. Maar jeetje wat kost het kruim. Vaak is het zo hard rammelen aan de figuurlijke deuren dat het wel haast lijkt of ouders en gemeenten een totaal andere taal spreken. Het voelt dan alsof ouders en gemeenten van 2 totaal verschillende planeten af komen. Gemeenten die beleidstaal bezigen tegen ouders en daarmee de deuntjes die de staatssecretaris ze voorgedrukt heeft gegeven opdreunen. En dan heb ik het nog niet over de beleidsvrijheid die vooral niet gebruikt lijkt te worden voor zorg op maat maar deze gebruiken om hun inwoners aan algehele controle vanuit de gemeente te onderwerpen.
Maar goed 1 januari 2015 is een feit, de ingang van de jeugdwet is nu een feit...en met deze feiten komen binnen 48uur na het ingaan van deze wet WEER de communicatieproblemen tussen inwoners, zorgverleners en gemeenten naar boven drijven. Zo is bij veel ouders onduidelijk waar zij terecht kunnen als hun kind in crisis raakt. Er zijn gemeenten die het netjes communiceren naar hun inwoners door het bijvoorbeeld duidelijk op de gemeentelijke website te vermelden en te zorgen voor een goede bereikbaarheid per 1 januari, maar het regent echt klachten over gemeenten die dit niet op orde hebben. Dit terwijl veel hulpverleners en ouders bij gemeenten er op gewezen hebben hoe belangrijk het is dat ook dit onderdeel goed op orde is.
Net als je denkt het kan niet gekker komt men er na een rondje social media en een rondje bellen met huisartsen ook al snel achter dat ook huisartsen aangeven slecht geïnformeerd te zijn over de jeugdwet en dat op 2 januari. Het zijn dus echt niet alleen de ouders die slecht geïnformeerd worden maar ook de hulpverleners. Ik kan het niet helpen dat ik dan denk: "Als dit nu al zo gaat met een wet die nog geen 48uur geleden is ingegaan wat beloofd dit dan voor het vervolg? Waar zullen ouders, kinderen en hulpverleners hun koppen nog over breken en hun nekken voor moeten uitsteken?
Het lijkt soms net alsof sommige gemeenten een artikeltje in een weekkrantje eigenlijk wel voldoende vinden als het gaat om voorlichting over de jeugdwet. Nog steeds zitten ze vast in het oude denken dat burgers maar naar hen toe moeten komen. Maar om goed beslagen naar een gemeente toe te kunnen voor hulp hebben we wel informatie nodig lieve gemeenten. Dat artikeltje in het weekkrantje of een stukje op de gemeentelijke website voldoet echt niet aan de informatieplicht die jullie hebben.
Ik hoop oprecht dat hetgeen ik hier geschreven heb niet opgepakt zal worden als een klaagzang want zo is mijn stukje niet bedoelt. Dit stuk is bedoelt als een oproep naar gemeenten om helder en duidelijk te gaan communiceren, niet in beleidstaal maar in gewone burgertaal. Het is immers niet zo dat wij ouders van Venus komen en de gemeenten van Mars komen. We wonen op dezelfde planeet, in hetzelfde land, in dezelfde stad...Leer de taal van ouders horen en spreek dezelfde taal terug, hul je niet in de nevelen van beleidstaal en dan denk ik dat we SAMEN allemaal een flink stuk verder komen.
Dikke kus
Essie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten